Veronika Rabo: «Yo'q, «MYu»dan 10 million so'ramaganman...»

Turinda sayrga chiqish «Yuventus» yarim himoyachisi Adrien Raboning onasi va agenti Veronika xonim uchun sevimli mashg'ulot hisoblanadi.

O'g'lining huquqlarini himoya qilib kelayotgan ayol agent futbolga bog'liq faoliyati haqida hech qachon ochiq gapirmagandi. Sportweek muxbirlari bilan suhbatda esa, u yozda Adrien transferi yuzasidan olib borgan muzokara tafsilotlarini to'liq bayon etdi. Shu ma'noda chindan ham, eksklyuziv intervyu bo'ldi.

- Veronika, aytingchi, aynan qaysi vaqtda o'g'lingiz faoliyatini shaxsan o'zingiz nazorat ostiga olishni xohlab qoldingiz?

- Aniq vaqtni aytolmayman. Adrien 6 yoshidayoq professional futbolchi bo'lishni xohlashini aytgandi. 9 yoshida esa orzusi milliy jamoada o'ynash ekanligini baralla ta'kidlagandi. Barcha murabbiylar o'g'limda alohida iqtidori borligini aytishardi, u «PSJ» safiga qo'shilishi bilan esa barchasi ancha jiddiylashdi. Ya'ni turli agent va vositachilar menga murojaat eta boshlashdi. Esimda, Adrien masalasi bo'yicha birinchi muzokarani «Manchester Siti» bilan o'tkazgandim. Adrien 17 yoshga to'lganida, «PSJ» nihoyat, professional shartnoma taklif qildi. Shunda o'z ishimdan voz kechib, bilimimni o'g'limning faoliyatini tartibga solishga bag'ishlashim lozimligini tushundim. Xullas, barchasi vaziyat taqozosi, mutlaqo tabiiy jarayon...

- Erkaklar futboli dunyosida biror marta noqulaylik yoki yoqimsizlikni his qilganmisiz?

- Hech qachon bunday tuyg'uni boshdan o'tkazmaganman. Klublar vakillari har doim menga nisbatan hurmat bilan qarashgan. Xususan, «PSJ» prezidenti Nosir al Xelayfi ham, Karlo Anchelotti ham. Ammo OAV xodimlari haqida bunday deyolmayman. Ular negadir ayol, yana ona o'z o'g'li fao­liyatini nazorat qiladigan erkak yoki ota bilan bir darajada ekanligini tushunishni istamaydilar. To'g'ri, ba'zan barchasi inson xarakteriga ham bog'liq. Yaxshiki, bugun futbol olamida ayollar soni ko'paymoqda, xususan, agentlik sohasida.

- Sizni odatda dahshatli muzokarachi sifatida tavsiflashadi. Chindan ham, shundaymi?

- Ehtimol. Muzokara jarayo­niga kirishish men uchun mutlaqo tabiiy holat va bahs-munozaralardan zavqlanaman. Balki boshida ayrimlar mendan qattiqqo'llik va qat'i­yat kutishmagandir. Odatda shablonlarga qaramayman. Tabiatan dangalchiman, agar biror shartni aytsam, u qabul qilinishi zarur. Bordiyu, muzokara chog'i qarama-qarshi tomonda samimiylik sezilmasa, hammasini shunchaki, to'xtatib qo'yishim ham mumkin. Umuman olganda, Adrien kabi iste'dodli futbolchilar masalasida kelishuvga erishish ancha oson, albatta. Ikkinchi tomondan, o'rta chiziq vakillariga klub topish nisbatan qiyinroq. Muhimi, bu ish menga stadionlarda ajo­­yib tuyg'ularni tuyish imkonini berdi. Deylik, 2014 yili Adrienga «Milan» xaridor bo'ldi va Adriano Gallianidek qiziqarli inson bilan tanishdim.

- Jahon darajasidagi futbolchining kerilib ketmasligiga kafolat yo'q. Bu holatni qanday nazorat qilish mumkin?

- Bir safar menga futbolchi «Formula-1» bolidiga o'xshashi, to'xtab qolmasligi uchun sur'atini millimetrgacha soz­lash kerakligini aytishgandi. O'shanda insonni mashina bilan taqqoslashlaridan hayratlangandim, keyinroq bu juda to'g'ri metafora ekanligini tushundim. Ha, hammada bo'lgani kabi Adrienning boshi elkasida, oyoqlari erda. Biroq OAV va muxlislar bosimi borligini unutmaslik kerak. Tushunarliki, yuqori darajaga erishish va muvozanatni ushlab turish yo'lida ko'p narsalardan voz kechish, tinmay ter to'kish talab etiladi. Futbolchilarning ko'p pul topishlari ular xato qilishga haqli ekanliklarini anglatmaydi. O'z faoliyatini endigina boshlayotgan o'spirin yigitning yo'rig'i boshqa - u xatolar ortidan etuklik sari intiladi. Hammamiz ham yoshligimizda qandaydir ahmoqlikka qo'l urganmiz axir. Lekin etuklikka erishgandan keyingi xato - bu qulash demakdir.

- Parijda o'g'lingizning har bir mashg'ulotida qatnashganingiz uchun tanqidga uchragandingiz...

- O'zingiz ayting, Messining otasi o'g'liga g'amxo'rlik qilgani uchun biror marta tanqid ostiga olinganmi? Katta Neymar ham Braziliyada tanqidlardan xoli. Frantsiya OAV esa negadir shundan ham ayb qidiradi. Tushuning, Adrienga 6 yoshidan buyon mashg'ulotlarda hamrohlik qilaman. «PSJ»da ham shu odatimni davom ettirdim. Aslida mash­g'ulotlarda boshqa futbolchilarning oila a'zolari ham ko'rinish berishardi. Misol uchun, Verrattining akasi Stefano mashg'ulotlarni kamdan-kam holda o'tkazib yuborardi. Adrienni asosiy tarkibda ko'rish men uchun barcha sa'y-harakatlar mukofoti hisoblangan. Deylik, tug'ilgan kuniga to'g'ri kelgan klubdagi ilk mashg'ulotini yaxshi eslayman - bu ajoyib. Qolaversa, mashg'ulotlarni kuzatish asnosida o'zimga notanish dunyo qirralarini kashf etishni xohlaganman. Hayronman, buning nimasi yomon...?

- Rabo xonim, ona va agent rollarini qanday ajratasiz?

- Ba'zan ikki rol o'zaro kesishadi. Lekin muzokara chog'i hech qachon «o'g'lim» iborasini ishlatmayman, chunki ishda u men uchun Adrien Rabo, oddiy aytganda, mijoz. Yillar davomida undan ijtimoiy tarmoqlar uchun ko'ylaksiz suratga tushmasligini so'rayman. Zero, ona sifatida buni odobsizlik sifatida baholayman, agent rolida esa uning imidjiga putur etishidan qo'rqaman. To'g'ri, o'g'lim har doim o'ziga xos yo'ldan yurishni istaydi, ehtimolki, ba'zi taqiqlarimdan g'azablanar ham... Maosh masalasiga kelsak, bu borada qandaydir kelishmovchilik yo'q.

- «MYu»ning Rabodan voz kechganiga sizning 10 million evro miqdorida komission ulush so'raganingiz sabab bo'lgani rost­mi?

- Aslo. Ha, «Yunayted» Adrien xizmatiga qiziqib, meni uchrashuvga chaqirdi, lekin pul haqida umuman gaplashmadik, chunki o'g'limning o'zi Turinda qolishni ma'qul ko'rayotgandi. Qisqasi, haqiqiy muzokara bo'lmadi. Muhimi, «Yunayted» bilan yaxshi munosabatlarni saqlab qoldik.

- 2019 yili nega aynan «Yuventus»ni tanlagandinglar?

- Birinchidan, Adrien «Yuventus»ga ustuvor variant sifatida qaradi. Ikkinchidan, klub o'g'limni bir necha yil davomida kuzatib borgan va tom ma'noda transferga tayyor edi. Qolaversa, Allegrining shaxsan o'zi o'g'limni jamoada ko'rishni xohladi. Shu tariqa «Yuve» bilan iliq va professional munosabatlarni rivojlantirdik.

- O'g'lingiz - mijozingiz bilan deylik, homiylik shartnomalari bo'yicha biror marta kelishmovchilikka duch kelganmisiz?

- Pul hech qachon Adrienni harakatlantiruvchi kuch sanalmagan. Homiylik shartnomalariga kelsak, uning shaxsiy tanloviga hurmat bilan yondashaman har doim. 

- Ona va agent sifatida Adrien Rabo haqida qanday fikrdasiz?

- U bolalik orzularini ro'yobga chiqardi - professional futbolchi sifatida tanildi, Frantsiya terma jamoasida o'ynadi. Asosiysi, intizomli, aqlli, murosali yigit bo'lib ulg'aydi. Shunday ekan, undan faxrlanishim mumkin. Ona sifatida esa o'g'lim kun kelib «Oltin to'p» yutishidan umidvorman hali ham.

- Futbolchilar faoliyatini o'z yaqinlari nazorat ostiga olishlari tobora modaga aylanmoqda. Bu borada nimalarni tavsiya qila olasiz?

- Futbolda oilaviy birlashma har doim ham ijobiy natija beravermaydi, lekin bunda noodatiy yoki g'alati tomoni yo'q. Ba'zan shaxsiy agentga ega 11 yoshli bolakayni ko'raman: shunchaki, aqldan ozish mumkin. Umuman olganda, ota-onalarga o'z farzandlari faoliyatini boshqarishda malakali mutaxassislarga tayanishni tavsiya etaman. Lekin ular qaror qabul qilish huquqini o'zlarida saqlab qolishlari shart. Yana bir gap - bola tarbiyasini hech qachon kimgadir topshirib qo'ymaslik kerak. Chunonchi, bolalarni to'g'ri yo'lga solish doimiy e'tiborni talab etadi. 

MUHAMMADXON tayyorladi.